به نام خدا

ایشان مصداق کامل حدیث کونوا دعاة الناس بغیر السنتکم بود . یعنی وقتی شهید یوسف شهید شد ، تمام اطراف را متحول کرد . من احساس می کنم این بخش متحول شده و از جا کنده شد. خوب یک مدت بود خیلی ها در فکر شهادت نبودند و می گفتند راه شهادت بسته است و باز نیست .

هیچ وقت ندیدم کسی را نصیحت کند. هیچ وقت ندیدم به کسی بگوید تو چرا این جوری می کنی، هیچ وقت ندیدم مگر اینکه از خط قرمزهای دین عبور کرده باشد و مرتکب گناهی شده باشد . آنجا دیگر آن غیرت دینی اش به جوش می آمد و امر به معروف و نهی از منکر می کرد. پیغمبر می فرماید: با عملتان مردم را به خدا بخوانید و عملشان اینطور بود .

ایشان هر چیز را که یاد می گرفت عمل می کرد. دقیقا جمله ای که حضرت ایت الله بهجت (ره) در سفارشاتش به آیت الله مصباح می فرمایند. آیت الله بهجت (ره) می فرمودند : هر چه را می دانی عمل کن، آنچه را نمی دانی خدا به تو خواهد فهماند. من تجلی این جمله آن عارف بزرگ را در یوسف دیدم. هر چه می دانست عمل می کرد. من یادم است اولین روایتی که در همین کلاس قرآن مسجد یاد گرفتیم، روایتی بود درباره دائم الوضو بودن. ما این را با اشتیاق به هم می گفتیم. یک روایت عربی حفظ شده بودیم. حالا 11 یا 12 سالمان بود. من می گفتم و ادامه می داد. او به این روایت عمل می کرد. دائم الوضو بود. تا وضویش باطل می شد فورا وضو را تجدید می کرد. اینها چیزی نیست. همه ی اعمال همین است. عارف شدن همین است دیگر. اینکه شما همیشه نماز اول وقت بخوانی، گناه نکنی، دائم الوضو باشی. این را من خودم ندیدم. اخویش که در خانه با او بود تعریف می کرد. برادرشان می گفتند: تا وقتی که در خانه بود نماز شبش ترک نمی شد.

منبع:نشریه آسمانی ها شماره پنجم